Oftewel de rozenstruiken. Ook al is het terrein grotendeels geasfalteerd, we hebben ook nog grote borders vol met rozenstruiken. De vorige eigenaars hadden blijkbaar hele groene vingers (en een goede tuinman), maar die van ons zijn iets minder groen. Daarnaast willen we in de borders onze eigen moestuin gaan beginnen.
Dus in oktober hebben we op de Facebook groep van het dorp gezet dat we wat rozenstruiken hebben voor de liefhebbers… en er kwamen zeker een paar liefhebbers op af, de eerste 30 rozenstruiken hadden een nieuwe eigenaar gevonden. Hierbij komen de rozenstruiken niet alleen terecht in de tuinen van medebewoners uit Cramant, maar we begrepen ook dat er een aantal de wijnvelden in gaan.
De wijnvelden in gaan?
Jazeker, je ziet dit nu weer meer en meer in de Champagnestreek. Aan het begin van een rij druivenranken, staat een rozenstruik. Omdat sommige beestjes meer houden van de rozenstruik, kun je deze struiken goed gebruiken om snel te zien hoe het in de wijngaard gaat en of je bestrijdingsmiddelen zou moeten gebruiken.
De Franse overheid heeft zich als doel gesteld dat het gebruik van pesticiden in 2030 in de wijngaarden in ieder geval helemaal niet meer mag. Daarom hebben ze al een paar jaar het HVE (Haute Valeur Environmentale) label in het leven geroepen. Dit is op dit moment nog op vrijwillige basis, maar door middel van dit label kunnen de wijnboeren in ieder geval laten zien, dat zij actief bezig zijn met de natuur. HVE kijkt naar vier hoofdgebieden. Het behoud van biodiversiteit, strategie voor duurzaam gebruik gewasbescherming, beperken kunstmestgebruik en het beheer van waterkwaliteit. Een bedrijf kan hier 3 niveaus in halen. HVE3 is de hoogste score. In dat geval mag het logo ook vermeld worden op de wijnfles. HVE wil echter niet zeggen dat er biologisch wordt gewerkt.
En toen…
30 planten weg, dat zou je wel zien, zou je denken. Niets is minder waar. De tuin stond nog bijna net zo vol. Dus in maart nog maar eens een ronde gedaan. Nu wat rigoureuzer te werk gegaan.. Nog wat rozen eruit gehaald, sommige hebben een nieuwe plek gevonden in een Nederlandse tuin en sommige waren te groot en mochten naar de stort.
Dit deel van de tuin is in ieder geval al leeg. Ook nu de “kerststukjes-boom”aka hulst weg is. Zie je ook gelijk dat de muur wel wat liefde kan gebruiken.
